Gebouwd voor goden, verloren voor de tijd | 12 Teotihuacán piramide feiten die je niet mag missen

De naam "Teotihuacán" werd eeuwen nadat de stad verlaten was door de Azteken aan de stad gegeven. In het Nahuatl betekent dit "de plaats waar de goden werden geschapen" of "geboorteplaats van de goden". De oorspronkelijke naam van de stad, en hoe de bouwers zichzelf noemden, blijft tot op de dag van vandaag een mysterie.

Een van de grootste raadsels van Teotihuacán is de identiteit van de beschaving die het bouwde. In tegenstelling tot de Maya's of Azteken, die uitgebreide schriftelijke verslagen en artefacten achterlieten die hun heersers en geschiedenis vastlegden, lieten de Teotihuacános er geen achter. Dit heeft veel geleerden ertoe gebracht om te suggereren dat de stad een multi-etnische staat was, in plaats van een die werd geregeerd door een enkele, machtige stam of koning.

Op het hoogtepunt rond 500 n.Chr. was Teotihuacán een van de grootste steden ter wereld. De bevolking wordt geschat op 125.000 tot 250.000 mensen, een grootte vergelijkbaar met die van het oude Rome. De enorme schaal en verfijnde stadsplanning laten een niveau van maatschappelijke organisatie zien dat in die tijd ongeëvenaard was in Amerika.

Teotihuacán is gebouwd volgens een nauwkeurig rastersysteem, een kenmerk dat uniek is in Meso-Amerika. De hoofdstraat, de Avenue of the Dead, loopt kilometers lang en loopt gelijk met de beweging van de zon en de sterren. Dit niveau van planning suggereert een sterk gecentraliseerde autoriteit en een geavanceerd begrip van techniek, wiskunde en astronomie.

De architectuur van de Piramide van de Zon heeft een unieke akoestische eigenschap. Als je bij de basis staat en in je handen klapt, zou de echo die terugkomt het geluid van een quetzal nabootsen, een vogel die heilig is in Meso-Amerikaanse culturen. Dit effect suggereert dat de bouwers een bewuste en verfijnde kennis van akoestiek hadden.

Archeologisch bewijs, van diverse artefacten, begraafpraktijken en verschillende wijkindelingen, geeft aan dat Teotihuacán een multicultureel centrum was. Er woonden mensen uit verschillende regio's van Meso-Amerika, waaronder de Maya's, Mixteken en Zapoteken. Deze diversiteit droeg waarschijnlijk bij aan het succes als handels- en invloedcentrum.

De grote bouwwerken van de stad zijn niet alleen groots, ze zijn ook astronomisch uitgelijnd. De piramide van de zondag kijkt uit op het punt aan de horizon waar de zon ondergaat op twee specifieke dagen van het jaar, die het begin van de landbouwseizoenen markeren. Deze kosmische uitlijning benadrukt de diepe verbinding tussen hun architectuur, religie en kalenders.

In tegenstelling tot de beschavingen die na hen kwamen, zoals de Azteken en de Maya's, is er geen bewijs van een dynastieke heerser in Teotihuacán. In plaats van weelderige koningsgraven of monumenten voor een enkele koning, hebben archeologen bewijs gevonden dat erop wijst dat de stad misschien werd geregeerd door een collectief van machtige families of een raad.

Uit opgravingen bleek dat de piramide van de zondag en andere belangrijke gebouwen bedekt waren met een laag mica. Dit glanzende mineraal wordt niet lokaal gevonden, maar de dichtstbijzijnde bron ligt meer dan 3000 kilometer verderop in Brazilië. Dit feit is een krachtig bewijs voor de immense rijkdom van Teotihuacán en de uitgebreide langeafstandshandelsnetwerken.

Eén theorie voor de snelle groei van Teotihuacán is dat het een groot aantal vluchtelingen aantrok. Rond 50 v. Chr. verwoestte een enorme vulkaanuitbarsting de nabijgelegen stad Cuicuilco, waardoor tienduizenden mensen hun huizen moesten ontvluchten. Er wordt aangenomen dat veel van deze vluchtelingen zich in de Teotihuacán Vallei hebben gevestigd en hebben bijgedragen aan de explosieve bevolkingsgroei van de stad.

De ineenstorting van Teotihuacán blijft een van de grootste mysteries in de archeologie. Rond 550 CE werden veel van de belangrijkste tempels en eliteverblijven van de stad opzettelijk verbrand en beklad. Deze wijdverspreide vernietiging suggereert een gewelddadig einde, mogelijk veroorzaakt door een interne opstand, een burgeroorlog of een invasie van buitenaf die de stad in puin achterliet.

Teotihuacán was een belangrijk economisch centrum, vooral omdat het de handel in obsidiaan beheerste, een vulkanisch glas dat werd gebruikt voor gereedschappen en wapens. De ambachtslieden maakten obsidiaanmessen van hoge kwaliteit die door heel Meso-Amerika werden verhandeld. Dit monopolie op zo'n waardevolle bron was een sleutelfactor in het vermogen van de stad om haar enorme rijk op te bouwen en in stand te houden.